Grenzen stellen

Grenzen zijn geen muren... 

Ze zijn er niet om de ander te veroordelen, buiten te sluiten of verantwoordelijk te maken voor wat jij voelt.

Grenzen wijzen de weg terug naar jezelf, naar het zuivere punt waar jouw verlangen en jouw waarheid elkaar raken. 

Ze nodigen je uit om trouw te blijven aan dat puurste stukje in jou. Jouw essentie. 

Wanneer het niet lukt om een grens aan te geven, slik je iets van jezelf in. Je houdt iets bij je wat eigenlijk wilt stromen. Je gaat daarmee dragen wat niet van jou is omdat het simpelweg lukte om voor jezelf te kiezen. 

🌸Voor veel vrouwen is dit een beladen thema. Generaties aan vrouwen vóór ons hebben telkens een stukje van zichzelf moeten inleveren om hun plek te verdienen. 

We leerden jong om onze eigen grens telkens een stukje te verleggen om zo je plek te verdienen. 

Ieder mens wil van nature bij de groep horen en zoekt zijn plek. Je kijkt naar de mensen om je heen om dit antwoord te vinden. Wat wordt er van je verwacht? Je past je aan, je verlegt je grens.

Grenzen aanvoelen begint in je lichaam. Ze worden eerst daar gevoeld. Subtiele signalen van ongemak die zich vertalen naar jouw emoties. ✨Afgelopen twee weken kwam hij verschillende keren bij mij en vrouwen uit mijn omgeving voorbij. Ook voor mij lag hier een uitdaging. Ik betrapte mezelf erop dat ik mezelf ook telkens kleiner maak, niet goed op waarde durf te schatten. In de onbewuste overtuiging daarmee mijn plek te verdienen. En nadat ik mezelf hierin gespiegeld had, kwam hij via mijn deelnemers ook terug in mijn workshops. Dat is de kracht van het veld.

✨Vanmorgen tijdens de wandeling gingen we ermee aan de slag. Ervaarde ieder voor zich waar zijn of haar grens lag en waar voel je dat in je lichaam? En dat bleek nog lastiger dan verwacht, zo geconditioneerd door het hoofd. Dat we vergeten te vertrouwen op het lichaam. 

🌀 Waar ligt jouw grens vandaag? Hoe is het jou voorouders vergaan? 

Liefs! Lou. 🤎