%20(2).png)
Lou voor jou
Waarom ik doe wat ik doe?
Als jong meisje heb ik altijd verbaasd over het begrip: "familie".
Al van jongs af aan heb ik altijd gevoeld dat er zoveel meer te voelen en te zien was in deze wereld, meer dan wat wij dagelijks gewoon zijn om met elkaar te ervaren. Ik zag en voelde alle spanningen en/of emoties in mijn directe omgeving. In mijn eigen omgeving sprak niemand daarover, dat maakte het soms best verwarrend.
Als jong meisje heb ik me daarin altijd al verbaasd over het begrip: “familie”. Om mij heen was er genoeg aan de hand en hoe goed iedereen het ook bedoelde. Vaak bleef ik in verwarring achter met de vraag: “Waarom zijn we dan in hemelsnaam familie van elkaar?” “Wat hebben we elkaar te bieden, dat we zo bij elkaar zijn gezet als familie?” “Dan zouden we toch in ieder geval iets van elkaar kunnen leren?” .
Nu ik zelf aan de slag ben als systemisch werker en familieopsteller kan ik de invoelende kracht van het jonge kind in mij samen met mijn opleiding gebruiken om andere mensen inzicht te geven in hun processen. Welke lessen liggen verborgen in jezelf en jouw familie?
Want zij brengen je terug in contact met dat puurste stukje van jezelf.
Daar vind je uiteindelijk jouw kracht, je balans, je rust.
Dat gun ik iedereen.
Een plek waar je het puurste stukje van jezelf mag ervaren.
Ik ben Milou-Anne Lambregts-Theunis een intuïtieve vrouw, getrouwd en mama van twee zoons.
Jarenlang heb ik met mijn horeca achtergrond de mooiste bruiloften, evenementen & workshops mogen organiseren.
Mensen kwamen naar mij als gastvrouw om zich thuis en gezien te voelen in de ambiance die wij creëerde met ons team. Soms gaven we ze het gevoel mee wat thuis ontbrak. Waren wij als team een stukje afleiding van dat waar ze nog liever niet bij thuis kwamen en in sommige gevallen was onze gastvrijheid de lijm om iets in stand te houden wat allang uit elkaar aan het vallen was. En begrijp me niet verkeerd, dit is geen oordeel van goed of fout, maar wel een constatering van wat ik observeerde.
Ook deze kant van de mens kan & mag er altijd zijn
Maar we zijn ook zoveel meer dan dat en zoveel krachtiger als wat in dat moment zelf geloven over ons zelf. Wat ik in alle niveaus van gastvrijheid zag & leerde is dat de mens pas écht voldaan & gelukkig naar huis ging. Wanneer ze de ruimte hadden gehad om zichzelf aan tafel écht te kunnen laten zien en hadden kunnen delen wat hun écht bezig houdt.
Dit gedachte goed begon alleen maar meer aan me te trekken en daar werk ik nu op door. Ik laat mijn gasten juist graag thuis komen in zichzelf. Dat ze het puurste stukje in zichzelf weer durven te omarmen en altijd "thuis" kunnen komen bij zichzelf. Juist aan het roer staan van je eigen geluk.
"Het was die eerste kleine (en achteraf grootste) stap die me het lef gaf om door mijn angsten heen te bewegen en stap voor stap mezelf de ruimte gaf om te durven voelen. "
"Alle patronen uit mijn eigen jeugd herhaalde zich voor mijn ogen zonder dat ik er grip op leek te hebben."
Zodra dat ik mijn eigen volwassen leven in stapte heeft het leven mij meermaals uitgedaagd om mijn eigen spiegels aan te kijken. Als jong meisje hard, harder werken om mijn eigen plek veilig te stellen, naar nog harder werken tot dat we er letterlijk fysiek bij neervallen. Van een burn-out op jonge leeftijd naar toxische relaties, naar grote trauma's waar je machteloos op toe staat te kijken. Ik heb er veel mogen ervaren en dacht het te snappen en "verwerkt" te hebben totdat ik zelf moeder mocht worden.
Het moederschap bracht me zoveel spiegels tegelijk en gaf me inzichten dat de echte pijn en verdriet véél verder terug ging dan al die op zichzelf staande gebeurtenissen.
Ik werd me bewust van het netwerk van generaties waar in zat. Ik zag niet alleen patronen uit mijn eigen jeugd zich herhalen in mijn moederschap maar ook de patronen uit vorige generaties aan vrouwen die mij zijn voorgegaan.
Al deze patronen herhaalde zich voor mijn ogen. Ik zag het voor mijn ogen gebeuren, zonder dat ik er grip op leek te hebben.
"Met een kloppend hart in mijn keel stapte ik onder goede begeleiding mijn eerste opstelling in."
In deze fase van het moederschap kwam systemisch werk op mijn pad. Ik stapte op de boot naar Texel om een week lang met een groep onbekende systemisch te gaan werken. Ik vond het doodeng, maar voelde intuïtief dat dit wel de bedoeling was.
Met een kloppend hart in mijn keel en een acute paniekaanval stapte ik onder goede begeleiding mijn eerste opstelling in. Hier ging er een wereld voor me open. Een wereld waarvan ik diep van binnen altijd heb geweten dat deze er was, maar ik kon er (tot dat moment) nooit eerder bij. Ik bleek ook systemisch hier volledig in klem te staan.
Systemische werk liet me het puurste stukje van mezelf weer ontmoeten. Het stukje van mezelf wat ik lang weg heb moeten stoppen om te kunnen overleven. Zij kreeg weer ruimte en ik voelde letterlijk de levensenergie weer toenemen.
Ik kreeg weer toegang tot talenten en eigenschappen waar lang geen ruimte voor was. Doormiddel van opstellingen kwam ik telkens een stukje meer in mijn kracht te staan en werd mijn blik helderder. Dit hoort bij wie ik ben.
Sindsdien heb ik de kinderlijke blijheid weer in mezelf ontmoet waarvan ik me besefte dat deze zo lang weg is geweest...
"Ik leer door te doen, te ervaren en te leven.
Je bent zelf het instrument dat bepaalt hoever het werk zich kan ontvouwen.
Ik blijf daarom om me heen kijken, blijven groeien en leren."
Opleiding
Hierna ben ik gestart met de opleiding voor Systemisch Werken & Familieopstellingen bij Yvonne Woordes van Samen Systemisch Werken in Amersfoort.
Hier heb ik niet alleen de ambacht van familieopstellingen geleerd maar ook om te kijken naar de natuur en hoe te werken met ons lichaam. Het lichaam is een belangrijk instrument tijdens de opstellingen en hier gaat daarom ook veel aandacht naar uit. Met het lichaam kunnen we voelen wat wel en wat niet goed voor ons is. Alle gebeurtenissen en emoties die je in je leven bent tegen gekomen liggen opgeslagen in je lichaam.
Tijdens mijn workshops of 1 op 1 consulten verwerk ik ambacht van het opstellen waar het kan met mijn eigen ervaringen als eventmanager. Spelenderwijs creëer ik (soms een tikkeltje eigenwijs) mijn eigen workshops met systemische werk & opstellingen.
Juist omdat het systemische werk alle mogelijkheden heeft om creatief, eigenwijs op diverse manieren toegankelijk aan te kunnen blijven bieden. Het belangrijkste voor mij is dat mensen zich veilig voelen en de ruimte voelen om te uiten en te voelen. Zodat ze durven kijken.
Ook mijn reis aan ontwikkeling staat niet stil. Inmiddels ben ik gestart aan de volgende opleiding om me verder de verdieping aan te gaan in dit werk. En wie weet waar de toekomst me nog meer gaat brengen.